All that jazz!

Nu ik eenmaal in mijn definitieve huisje zit, lijkt er een stuk meer regelmaat in mijn Hongaarnese leventje te zijn gekomen. Vaak kan ik in het weekend mee-eten met Kati en Nimród, ga ik naar mijn lesjes en kom ik daar nu zelfs af en toe op tijd aan. In de weekends ga ik dan vaak iets leuk doen met de Nederlandse chicks.

Zo was het plan twee weken geleden om eens naar de VIP-bios te gaan. Volgens legenden zou je daar voor een tientje-en-een-half je helemaal rond kunnen eten, tijdens de film liters bier kunnen bestellen en in de meest chillaxe stoelen van het universum kunnen verblijven. Dionne, een van de Nederlandse Chicks (NCs) had de website gekregen van een vriendinnetje dat er eerder was geweest, Robert had even opgezocht waar deze bios lag en onze Gwennie was gewoon haar stralende zelf.

We hadden ruim op tijd afgesproken, en moesten nog een klein stukje lopen, maar toen we eenmaal aankwamen bij de bios bleken we hullegaar niet bij de goede bioscoop te zijn! Het was wel Cinema City, maar niet de VIP-variant waar wij op mikten.

We zijn toen uiteindelijk naar Dream House gegaan, in plaats van Johnny English, en hebben daarvoor nog gezellig samen wat gegeten in Restaurant Leroy (niet de Karma Bar! Daaronder!) en nog wat rondgelopen in het asociaal grote West End shopping center. Heerlijk vind ik dat, een paar uur rondlopen rond allerlei kledingwinkels. Dat is echt 'mijn ding'.
Dream House was verder ook wel een degelijke film, dus wie weet was het gewoon goede karma (!) dat we daar dat weekend zijn uitgekomen.

Afgelopen maandag was de verjaardag van Freni, mijn geadopteerde mentor-mama. Eerst een knusse soiree in een rokerig zuiphol, en daarna nog even tequila en hard partyen in de club Korvintet.
Ik sliep uiteindelijk rond 5 uur, maar dat is okee! Had de volgende dag namelijk pas les om 10 voor 4. (ik doe namelijk echt goed mijn best hier op het BKF, mee-lezende docenten!)

Afgelopen vrijdag zijn we dan voor 't echie naar de VIP-bios geweest, waar toch een paar addertjes onder het gras zaten. Je kon onbeperkt eten, maar wel maar een kwartiertje. En het onbeperkte drinken moest je dus ook maar allemaal binnen een kwartiertje er uit halen, want je mocht zodra de film eenmaal begon nog maar één drankje mee naar binnen nemen en wat snacks. Nu ben ik natuurlijk geen pauper, maar de film had wel een paar biertjes extra kunnen gebruiken om wat leuker te zijn. Johnny English: Reborn bleek namelijk toch niet het intelligente psychologische spionnendrama te zijn dat ik ervan had verwacht. Nu was het alleen nog een 'drama'. (hihihi)

Zaterdag was er overdag een tour door het parlement georganiseerd vanuit het ESN. We mochten naar binnen, kregen de kroonjuwelen van Hongarije te zien en mochten even ruiken aan een kopie van de 'echte' debatteerkamer. Leuk en aardig, en daarna zijn we nog een Langós gaan eten een biertje gaan drinken! Ik heb geprobeerd foto's te maken, maar met een ipod touch krijg je toch minder hartverscheurend imposante foto's dan je zou willen. Ik heb wel een vogel die in het tapijtpatroon was geweven weten vast te leggen.

Zaterdagavond zijn we met de Dutch Delegation nog op zijn Hollands even een jazz-optreden op de pof komen binnenvallen, en werden wij door een brede selectie aan attendees tot stilte gemaand met fluitjes, sisjes, shhhhtjes en algemenere, kwade blikken. Wij snappen het namelijk toch niet, cultuurloze zwijnen dat we zijn!

Zondag was ik 's morgens ziek als een paard en heb ik lekker een rustdagje gehad. Da moe ook 'beur'n!

Nu sta ik hier, dankzij een uitgevallen les eindelijk toch mijn long-overdue verslagje te typen, sorry dat het zo lang duurde aan allebei de mensen die er zo gepassioneerd op zaten te wachten!

Straks komen mijn moeder en broertje aan in Boedapest, ik ga ze ophalen van het vliegveld, vrijdag komen mijn vader en Ingrid aan, volgende week woensdag komt mijn liefste liefje en volgende volgende week donderdag mijn beste vriend Paul!

Dus zeg maar weer dag tegen de regelmaat, en hallo tegen Nederland!!

TOT SNEL!!!!